بمباران حلبچه همیشه در تاریخ و ذهن مردم ماندگار است

ایسنا/کردستان یک هنرمند کردستانی، در خصوص انتخاب آهنگ حلبچه در برنامه عصر جدید، می‌گوید: حادثه بمباران حلبچه مشهور به این است که به عنوان بزرگ‌ترین حمله شیمیایی، مستقیم به انسان حدود پنج هزار نفر شهید و برای ۱۰ هزار نفر بیماری ایجاد کرد؛ بحث حلبچه همیشه در تاریخ و ذهن مردم ماندگار است.

محمد پرویزی یکی از خوش‌خوان‌های نسل جوان در کردستان است که پس از حضور در برنامه تلویزیونی عصر جدید توانست به چهره موسیقی در کشور تبدیل شود و اکنون می‌خواهد به رسالت خود در حوزه موسیقی عمل کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او یکی از جوانان کامیارانی است که باوجود سن و سال کم توانسته به یک چهره هنری تبدیل شود.

این هنرمند کردستانی از همان ایام کودکی در سن ۶ سالگی وارد عرصه هنر شده و در بسیاری از محافل، مهمانی‌ها، مدرسه و کنار هم‌بازی‌هایش به آوازخوانی و موسیقی پرداخته، همچنین سازهای کوبه‌ای و دف را به عنوان ساز تخصصی خود انتخاب کرده و با توجه به بهره‌مندی از صدای زیبا و دل‌نشین در کلاس‌های آواز شرکت کرده و امروز به عنوان یک خوش‌خوان در سطح کشور شناخته‌شده است.

پرویزی در خصوص فعالیت خود در عرصه موسیقی، می‌گوید: در سال ۹۲ به مدت دو سال در کلاس آواز ایرانی شرکت کردم و بعد از آن به مقامات کوردی، عربی و اذان پرداختم و تا حد زیادی در تلاش بودم که به‌صورت تخصصی آموزش ببینم.

این هنرمند کردستانی، به حضور خود در برنامه عصر جدید اشاره می‌کند و می‌گوید از تابستان سال ۹۸ به درخواست تعدادی از دوستانم برای شرکت در برنامه عصر جدید ترغیب شدم تعدادی اثر را برای این برنامه ارسال کردم که پس از سپری شدن ۴ ماه، اثر ارسال‌شده از سوی هیئت‌داوران پذیرفته و از من دعوت کردند که در این برنامه حضور پیدا کنم، مدیران اجرایی برنامه تلویزیونی عصر جدید آزمون‌های سختی برای ورود تعیین کرده بودند که می‌بایست از میان ۲۹ هزار نفر شرکت‌کننده انتخاب می‌شدیم که پس از طی این مرحله ۱۶۰ نفر انتخاب شدند و در این مرحله از آزمون آواز را بدون استفاده از لوازم صوتی و صدابرداری از منتخبان گرفته می‌شد و خروجی در مرحله سوم نیز ۵۰ نفر بود و در مرحله پایانی آزمون ۳۰ نفر حضور پیدا کردند که خوشبختانه من یکی از این افراد بودم.

وی حضور در برنامه عصر جدید را سکوی پرتاب به موفقیت تلقی می‌کند و می‌گوید این برنامه موجب شد که هنر و توانایی ایم را به مردم معرفی کنم و بیشتر به کارم علاقه‌مند شوم.

پرویزی در خصوص انتخاب آهنگ حلبچه در برنامه عصر جدید، می‌گوید: حادثه بمباران حلبچه مشهور به این است که به عنوان بزرگ‌ترین حمله شیمیایی، مستقیم به انسان حدود پنج هزار نفر شهید و برای ۱۰ هزار نفر بیماری ایجاد کرد؛ بحث حلبچه همیشه در تاریخ و ذهن مردم ماندگار است و به عنوان یک حادثه کورد ها هرساله با برگزاری یادواره این روز را با یاد و خاطرات شهیدان آن زمان گرامی می‌دارند.

به گفته وی، مولودی دل‌نشین این آهنگ موجب شد که علاقه خاصی نسبت به آن داشته باشم و بتوانم آن را به بهترین شکل بازگو کنم.

این هنرمند کردستانی، یکی از رسالت‌های موسیقی را بیان دردها و مشکلات عنوان کرد و گفت: من در کنار آوازخوانی و اجرای موسیقی، درد حلبچه و جان باختن مردم بی‌گناه را ذکر کردم درواقع اجرا و نمایش هنر تنها متخص به صدا و موسیقی نیست، باید هنرمند بتواند دردی که دل مردمش را می‌رنجاند در هنرش بیاورد و طوری آن را اجرا کند که مخاطب آن را به‌خوبی احساس کند.

پرویزی جریان بمباران حلبچه را یکی از مهم‌ترین وظایف “مردم کورد” عنوان کرد و می‌گوید: باید رسانه‌های کوردی نسبت به این مهم بیشتر توجه کنند به‌راستی‌که این جریان نیازمند تریبونی است که بسیاری از حرف‌های ناگفته را به گوش مردم جهان برسانند؛ خوشبختانه برنامه عصر جدید به دلیل میلیون‌ها بیننده، این پتانسیل را داشت که به واسطه آواز به‌خوبی دوران بمباران حلبچه یادآوری شود.

وی حضور در برنامه عصر جدید و خواندن این آهنگ و بازگو کردن درد حلبچه را بزرگ‌ترین اتفاق زندگی خود می‌دانی و ذکر می‌کند: این آهنگ توسط بسیاری از هنرمندان خوانده‌شده اما به من ثابت شد که خداوند من را لیاقت معرفی بمباران و درد نا پایان حلبچه دانسته است.

این هنرمند خوش آتیه کردستانی، برنامه عصر جدید را پلی در راستای موفقیت خود می‌داند و دراین‌باره ذکر می‌کند: برنامه عصر جدید می‌تواند در شناسایی و معرفی نخبگان و استعدادهای درخشان در سراسر کشور و حتی خارج از مرزها نیز تأثیرگذار باشد، با پخش این برنامه و تکرار آن در تعدادی از شبکه‌ها بسیاری از افراد کورد و ایرانی در کشورهایی ازجمله آلمان، سوئد، اتریش، سویس، فرانسه و آمریکا در صفحه اینستاگرام و فیس‌بوک پیام تبریک ارسال کردند و مرا بیشتر به ادامه کار سوق دادند.

پرویزی بازتاب برنامه عصر جدید را جهانی عنوان کرد و در این خصوص می‌گوید: بسیاری از هنرمندان کردستانی ازجمله خلیل مولانایی، نوید زردی، حسام لرنژاد و بازیکن کورد تیم استقلال وریا غفوری و بسیاری از افراد در فضای مجازی من را حمایت کردند.

همچنین وی می‌گفت که برخی از دوستانش که در عراق زندگی می‌کنند طی تماس‌های که با وی داشتند اظهار می‌کردند که مردم دهوک، حلبچه و سلیمانیه همه و همه این آهنگ را گوش می‌دهند و این دور انتظار بود و فکرش را نمی‌کرد که به این سرعت بتوانند مردم عراق را به خود جذب کند و بسیاری از افراد سرشناس در اقلیم کردستان از او حمایت کنند.

این هنرمند خوش‌خوان کردستانی، هنرمند را شخصی تلقی می‌کند که چندین هنر داشته باشد و در این ‌باره این گونه می‌گوید که فکر خوب، داشتن دانش، درک موقعیت، تربیت و آموزش موسیقی می‌تواند تأثیر بسزایی در موفقیت فرد داشته باشد که هر هنرمند باید بسیاری از این موارد را در خود پرورش دهد.

پرویزی ادامه کار و پیشرفت آوازخوانی و موسیقی را تقلید از بزرگانی همچون کاک ناصر رزازی و نجمه الدین غلامی می‌داند و عنوان می‌کند: به دلیل علاقه‌ام به صدای برخی از هنرمندان با تقلید کردن از صدای آن‌ها توانستم توانایی و استعداد خودم را کشف کنم.

او خاطرات کودکی و نوجوانی خود را این‌گونه بیان می‌کند که در همان دوره در منزل پدربزرگش که در یکی از روستاهای کامیاران قرار دارد در جمع خانوادگی به آوازخوانی با سازی که خودش بر روی تانگ نفت می‌کوبید آغاز کرده و در این میان بچه‌های روستا دست هم دیگر را می‌گرفتند و به رقص کوردی مشغول می‌شدند و این را سرچشمه توانایی خود در موسیقی می‌بیند.

وی در دوره نوجوانی علاقه به موسیقی عرفانی را در خود پرورش داده و با توجه به اینکه روحیه‌ای عاشقانه و عرفانه را در وجود خود می‌دید بیشتر با سبک موسیقی خانقاهی سازگاری داشته و در کنار آن نیز موسیقی کوردی و فارسی را ادامه داده است.

پرویزی خوانندگی را حامل پیام می‌دانند و عنوان می‌کند که شخص خواننده باید نسبت به آهنگی که می‌خواند مسئولیت‌ داشته باشد و اگر قصد دارد آهنگ کوردی بخواند این مسئولیتش چندین برابر می‌شود چراکه کوردها درگیری‌های تاریخی بسیاری داشته‌اند که نباید نسبت به آن‌ها بی‌تفاوت رفتار کنند و این خود، کار را سخت‌تر می‌کند.

وی ذکر می‌کند: خواننده مجاز است که بخواهد عاشقانه عارفانه یا مجازی، پاپ سنتی و فولکلور بخواند اما خواننده باید از آهنگی که قرار است بخواند شناخت کافی داشته باشد و باید در نظر بگیرد رسالت خواننده فقط خواندن آهنگ نیست. همچنین خواننده باید موسیقی دیگر نواحی را خوب بشناسد و بداند که هورامی‌ها، کرمانجی‌ها، سورانی‌ها، کلهرها و زاراوا ها چه لهجه‌ای دارند و نوع موسیقی و رقص آن‌ها را بشناند درواقع هر چه شناخت بیشتر باشد هنرمند بهتر کارش را دنبال می‌کند.

محمد پرویزی در حال حاضر مشغول به ساختن چند تک تراک است که مربوط به نوروز، آهنگ‌های شاد در مراسم‌های عروسی و کولبرهای کردستان می‌باشد و بعدازآن فعالیت خود را در یک آلبوم اختصاصی برنامه‌ریزی می‌کند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: بمباران شیمیایی حلبچه استانی اجتماعی برنامه عصر جدید برنامه عصر جدید هنرمند کردستانی بمباران حلبچه هزار نفر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۳۲۹۷۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جای خالی «عیسی قلی‌پور» همیشه احساس می‌شود/ تشییع «بخشی» در زیر باران و درسی که مردم به مدیران فرهنگی دادند

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، عیسی قلی‌پور از بخشی‌های نامدار موسیقی مقامی شمال خراسان، روز جمعه چهاردهم اردیبهشت ماه در ۸۲ سالگی در بجنورد درگذشت.

زنده‌یاد قلی‌پور که نزد علاقه‌مندان موسیقی شمال خراسان به «عیسی بخشی» معروف بود، نوازندگی را از پدر و پدربزرگش که آنها نیز «بخشی» بودند آموخت. این هنرمند فقید، در بسیاری از جشنواره‌های داخلی و خارجی شرکت کرده بود و علاوه بر نوازندگی دوتار، صدای پرطنین و دلنشینی نیز داشت و نشان درجه یک هنری را نیز از وزارت فرهنگ و اراشد اسلامی دریافت کرده بود.

در همین ارتباط، سید حسن قدرتی هنرمند نوازنده دوتار در گفت‌وگو با خبرنگار آنا عنوان کرد: فوت زنده‌یاد «عیسی بخشی» اتفاقی تلخ و خلاء بزرگی برای اهالی موسیقی بود. در این دو دهه تعداد زیادی از بخشی‌های شمال خراسان را ازدست دادیم که شاید شاخص‌ترین آنها زنده‌یادان حاج قربان سلیمانی، رمضان بردری، علی غلامرضایی آلماجوقی و سهراب محمدی بودند. حالا با رفتن عیسی بخشی جای خالی این بزرگان هم بیش از پیش احساس می‌شود.

تفاوت «بخشی» و نوازنده

وی اظهار کرد: در فرهنگ خراسان جایگاه «بخشی» با نوازنده دوتار متفاوت است. نوازنده دوتار آن کسی است که صرفاً دوتار می‌نوازد، اما «بخشی» جایگاهی فراتر از یک نوازنده یا آهنگساز دارد و یک استاد یا مرشد محسوب می‌شود. در قدیم مردم معتقد بودند که خداوند به بخشی‌ها عنایت ویژه‌ای داشته و مقامی خاص اهدا کرده؛ یعنی نوعی معنویت در شخصیت آنها وجود داشت و مورد احترام مردم منطقه خود بودند.

این فرهنگی بازنشسته که از سال ۱۳۶۸ دوتارنوازی را به شکل حرفه‌ای آغاز کرده افزود: در قدیم، آموختن دوتار کار هرکسی نبود و یادگیری آن یک رابطه استاد ـ شاگردی سال‌ها طول می‌کشید. این شکل از موسیقی برپایه نت‌خوانی و نت‌نویسی نبود، بلکه با دیدن و شنیدن رقم می‌خورد. یعنی فردی که استعداد داشت باید به دست بخشی‌ها نگاه می‌کرد و خوب گوش می‌کرد تا بتواند ردراین مسیر قدم بردارد. طبیعی است که سختی‌های فراوانی را هم تحمل می‌کرد. عنوان «بخشی» اغلب اوقات مثل یک میراث به فرزندان منتقل می‌شد.

قدرتی عنوان کرد: بخشی‌ها علاوه بر تبحر در نوازندگی دوتار، خودشان شعر می‌سرودند و می‌خواندند؛ در ساختن و تعمیر دوتار مهارت داشتند؛ از نظر اخلاقی هم مورد قبول اهالی منطقه بودند و به صفات نیکو شناخته می‌شدند. برای همین در کنار حماسه‌سرایی و در کنار نقل داستان‌ها، پند و اندرز هم به مخاطبان خودشان عرضه می‌کردند. حافظه قوی و لحن گرم وگیرایی داشتند و به قول امروزی‌ها در فن بیان هم توانا بودند.

دانلود فیلم اصلی کد ویدیو

این نوازنده دوتار گفت: معمولاً به آن دسته از بخشی‌هایی که این هنر‌ها و مهارت‌ها را در حد اعلای خود داشتند «بخشی خودبند» می‌گفتند. مجموعه این مهارت‌ها بود که یک «بخشی» را از دوتار نواز جدا می‌‍‌کرد. بیشتر بخشی‌ها داستان‌ها و نقل‌ها و اشعار مختص به خودشان را داشتند که اغلب در جزوه‌های قدیمی و دستنویس نگهداری می‌کردند و برایشان بسیار ارزشمند بود. اگر یک «بخشی» نَقل، اشعار و حکایت‌های منحصر به فردی داشت برایش مزیت و افتخار بود.

وی افزود: در خراسان سه دسته نوازنده وجود داشت. یک گروه همین بخشی‌ها بودند که در کنار دوتارنوازی و روایت‌گری و داستان‌سرایی هم می‌کردند. گروه دیگرعاشیق‌ها بودند که صرفاً در مجالس شادی وعروسی نوازندگی می‌کردند. دسته سوم هم نوازندگان دوره‌گرد یا لوطی‌ها بودند که در یک زندگی کولی‌وار، منطقه به منطقه سفر می‌کردند و در کنار نوازندگی، وقایع هرمنطقه را هم به گوش اهالی منطقه دیگر می‌رساندند.

قدرتی عنوان کرد: البته این دسته سوم یعنی لوطی‌ها، دیگر منقرض شده‌اند. از بخشی‌های شمال خراسان چه ترک زبان و چه کرمانج و چه ترکمن هم کمتر از انگشتان یک دست باقی مانده‌اند.

مردی از تبار بخشی‌های خراسان قدیم 

وی افزود: مرحوم عیسی بخشی در نواختن دو تار تبحر فراوانی داشت و در روایتگری و داستان‌سرایی به سه زبان ترکی، کرمانجی و فارسی هم بسیار مسلط بود. با صدای گرمی هم که داشت این روایت‌ها را شیرین و جذاب ارائه می‌کرد. در جشنواره‌های متعددی شرکت کرده بود و توانست در کنار سایر بخشی‌ها، موسیقی شمال خراسان را پرآوازه کند. در این مسیر زحمات زیادی کشید تا بتواند فرهنگی را که از پدرانش گرفته بود به دیگران منتقل کند.

این دوتارنواز اهل شهرستان قوچان عنوان کرد: همه آثار مرحوم قلی‌پور شنیدنی بودند، اما خودِ من از شنیدن مقام‌های «نوایی» و «شاختایی» با زخمه دوتار و نوای او لذت بیشتری می‌بردم. باید بگویم جای خالی این استاد فقید به راحتی پرنخواهد شد.

قدرتی گفت: مردم قدر هنر و هنرمند را می‌دانند و به آنها احترام می‌گذارند. مراسم تشییع پیکر مرحوم عیسی بخشی در بجنورد زیر بارش شدید باران برگزار شد و نماز هم زیر باران خوانده شد. با این حال خیل عظیم همشهریان و طرفداران ایشان از چند ساعت پیش در این مراسم حاضر بودند.

وی افزود: امیدوارم مدیران فرهنگی ما از این قدرشناسی درس بگیرند و اقدامات بیشتر و موثرتری برای پیشکسوتان موسیقی مقامی انجام دهند.

قدرتی عنوان کرد: الان استاد محمد یگانه که از همان تعداد انگشت شمار بخشی‌های باقیمانده در خراسان است و به گردن من هم حق استادی دارد، با هفتاد و سه سال سن هنوز بیمه نیست و منبع درآمد ثابتی هم ندارد. این بخشی موسیقی شمال خراسان فرزند خلف استاد محمدحسین یگانه است که ایشان هم از بزرگان موسیقی خراسان بود و در سال ۷۱ درگذشت. با این حال و با همه این مشکلات، هنوز هم به فکر ساختن ساز و آموزش هنر به هنرجویان موسیقی مقامی است که جای تقدیر فراوان دارد.

انتهای پیام/